Sinds mijn pensionering ben ik werkzaam voor de Stichting VKKL Projecten. Deze voert projecten uit op het brede gebied van leefbaarheid in dorpen, kernen en wijken in Limburg.

Bijna 45 jaar overheidsdienst gingen hieraan vooraf. Vooral op het snijvlak van energie en milieu. Opgegroeid met het gedachtegoed van People-Planet-Profit van het Brundtland-rapport Our Common Future. Met de komst van het begrip duurzame economie ging de wereld door met ondernemen, maar met meer oog voor het tegengaan dan wel compenseren van de negatieve effecten voor het milieu.

Toch lijkt het begrip duurzame economie zijn langste tijd gehad te hebben. We hebben de economie tot doel van ons leven gemaakt, terwijl het niet meer dan een middel is. Het is de economie die, als hulpwetenschap, de planeet ten dienste staat. De planeet, begrenst als deze is, in het middelpunt van de belangstelling. Een economische ecologie dus, naar de donut-economie van Kate Raworth.

Die donut-economie kent aan de andere kant 17 Sustainable Development Goals die aan het begrip People invulling geven. Een van de programma’s die de stichting uitvoert, is het programma LEADER, in het kader van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid. Dit opereert op het snijvlak van economie en platteland. Met leefbaarheid hoog in het vaandel, in de vorm van aandacht voor verbetering van het organisatievermogen van de lokale gemeenschap.

Daarmee is de cirkel van het gedachtegoed van Brundtland rond. En start ik aan mijn derde helft. In de aangegeven doelvolgorde: eerst People, dan Planet en tot slot Profit. En in de aangegeven ondersteuningsvolgorde: Profit ten dienste van Planet en People.